Deze tekst uit het evangelie volgens Johannes geeft aanleiding tot vele interpretaties en adaptaties, al dan niet in vrije vorm.

Eén van de mooiste vind ik nog altijd in de gedichten van de Amerikaanse Emily Dickinson.

Zij woonde haar hele leven in Amherst in Massachusetts.

Het gedicht luidt als volgt:

A word is dead

When it is said,

Some say.

I say it just

Begins to live

That day.

In de vertaling van Louise van Santen:

Een woord is dood

als je het zegt,

zeg jij.

Zijn reis begint

op dat moment

voor mij.

En in de vertaling van Ivo Van Strijtem:

Een woord is dood

als je het hoort,

wordt soms beweerd.

Ik zeg dat het

die dag

pas leeft.

Het gesproken woord heeft een enorme zeggingskracht.

Wij praten en babbelen te veel om dat nog te kunnen begrijpen.

Maar een bijzonder woord, met nadruk gesproken, verricht wonderen.

Het begint zijn levensreis door de geschiedenis.

In die geschiedenis wordt het vele malen vertaald en uitgelegd.

Daaruit blijkt de kracht van het woord.

Zo voel ik dat aan bij het lezen van het evangelie volgens Johannes.

En zo lees ik Emily Dickinson’s gedicht.

De vertalers leveren het bewijs van de rijkdom van dit op zich eenvoudige gedicht.

Het ritmische karakter nodigt uit om het van buiten te leren en hardop te spreken.

Het rijm versterkt en bevestigt dat.

De contrasten – dood en leven, sommigen en ik -, geven aanleiding tot nadenken.

In het begin was het Woord …

Bij het begin van de digitale vorm van Kerkmozaïek in 2017 wens ik u vrede en alle goeds.

 

Jan van den Berg, emeritus predikant