In de zomer van 2017 werd ik aangesteld als pionier in Aalst. Op dat moment was ik nog erg jong en had ik enkel een Bachelor in de theologie op zak. Net als iedereen binnen het kerkelijk werkveld moest ik na mijn opleiding nog veel leren. Tijdens mijn eerste pastorale bezoek ging ik op een stoel zitten en ik merkte dat de 180 studiepunten mij niets hadden geleerd over wat ik in deze situatie moest doen. Een pastor wordt niet een goede pastor door veel boeken te lezen, maar door veel te luisteren. En dat geldt ook voor een pionier. Het is echt een vak dat je leert met handen en voeten in de modder. Maar dit betekent niet dat verdere theologische vorming op academisch niveau moet stoppen.

 

Naast mijn werkzaamheden in Aalst werk ik ook halftijds aan de afronding van mijn Masteropleiding aan de ETF in Leuven. Tijdens deze opleiding heb ik de kans om veel voorbeelden uit de praktijk mee te nemen naar de faculteit. Zo kan ik onder toezicht van deskundigen en goede literatuur reflecteren op het werk dat ik doe.

 

Een aantal jaar geleden vroeg iemand mij om raad bij het nadenken over euthanasie. Terwijl ik de gesprekken voerde nam ik deze casus mee naar mijn opleiding. Voor het vak Contemporary Issues in Christian Ethics schreef ik, uiteraard geanonimiseerd, een paper over deze vrouw. Hierdoor werd ik ertoe gedwongen om diep na te denken over de gesprekken die wij voerden. Dit was zeker de moeite waard, ze gingen immers over leven en dood. De docent en literatuur gaven mij nuttige lenzen mee. Ze hielpen mij om de vrouw vanuit een christelijk perspectief te ondersteunen in het maken van deze lastige beslissing.

 

Een jaar later volgde ik het vak World Christianities, Global Migration and Intercultural Missiology. Hiervoor kreeg ik de opdracht mee om heel concreet naar verschillende christelijke migrantengemeenschappen te kijken in Aalst en omstreken. Het vak gaf mij de literatuur mee die mij hielp om deze opdracht met een gespecialiseerde lens uit te oefenen. Dit maakte dat ik meer waardering kreeg voor verschillende benaderingen van geloven. Ik leerde beter hoe ik theologie kon zien als iets dat sterk bepaald is door context en migratie.

 

Dit zijn slechts enkele voorbeelden. Ik heb in de afgelopen jaren het voorrecht gehad om de meeste facetten in mijn pionierswerk te analyseren door een academische lens. Pionieren is lastig werk. Vaak is het erg chaotisch en onvoorspelbaar. Door deze Master ben ik beter geworden in wat ik doe en sta ik zelfverzekerder in mijn schoenen. Daarom wil ik ook de kerk aanmoedigen om niet genoegen te nemen met een Bachelor. De pionier mag aangemoedigd en ondersteund worden om zich verder te vormen. Theologie in de studieboeken en theologie op de straten van Aalst verrijken elkaar, en een Masteropleiding is bij uitstek het middel om deze twee met elkaar in aanraking te laten komen.

 

Tom Schepers – Pionier in Aalst

Beeld: Tom Schepers