Wat is een diaken?

Om uit te leggen wat een diaken is in een paar woorden, moeten we beginnen bij de Griekse oorsprong: “Diaken” komt van het woord “diakonos” dat kort gezegd “dienaar” betekent. Het is een benaming die altijd verbonden is met het woord “diakonia” in het Grieks en “diaconie” in het Nederlands, waarvan de ruime betekenis “dienst” is.

Zonder in te gaan op de Bijbelteksten die ons vertellen over het ambt van diaken, zou ik zeggen dat wanneer wij onze talenten ten dienste stellen van de ander, wij op een universele wijze diaken zijn. In de Kerk wordt deze universaliteit specifiek wanneer aan de zending van iedere christen een specifieke opdracht wordt gegeven die verband houdt met de behoeften van de gemeenschappen en de vaardigheden die nodig zijn om de taak te volbrengen en het verwachte doel te bereiken.

Deze vereenvoudigde uitleg lijkt het optreden van de diaken binnen zijn of haar geloofsgemeenschap of kerkelijke gezindte te begrenzen. Maar zij die God dienen, dienen iedereen. De diaken vertelt anderen over zijn of haar geloof in God en deelt de christelijke waarden die hij of zij zich eigen heeft gemaakt, zowel binnen als buiten de Kerk.

 

Waar zal je werk uit bestaan?

Mijn werk is een speciale benadering van de algemene missie van iedere Christen. Maar ik geef de voorkeur aan de uitdrukking “zending”, omdat het woord “werk” het bijzondere ambt van de diaken zou reduceren tot een soort contract. Natuurlijk is er een werkovereenkomst tussen de diaken met bijzondere opdracht en de Kerk. Maar hij vervult niet zomaar een ambt; het is een kerkelijk ambt. Het is dus een roeping. In mijn zending wordt diaconie, de sociale actie van de Kerk, gelinkt aan straatevangelisatie – het zendingswerk van de Kerk. Mijn takenpakket is uitgebreid, maar ik zou het in een paar regels samenvatten:

– Het verrichten van diaconale taken op het niveau van de gemeenten, rekening houdend met hun behoeften, hun projecten en hun verwachtingen op dit gebied;

– Hun diaconie ontwikkelen om te voorzien in de noden van de meest behoeftigen;

– Uitvoering van zendingstaken in bepaalde wijken en steden door middel van verschillende acties die samen met de gemeenten worden uitgevoerd;

– Samenwerken met de vzw ESOP (Entraide et Solidarité Protestante) door raad en steun te verlenen.

De categorie “stadspredikant” is nieuw in onze kerk. Mijn missie ligt in de lijn van de nieuwe perspectieven van de Verenigde Protestantse Kerk in België (VPKB), die meer en meer een kerk van nabijheid wil zijn. Mijn diaconale zending en straatevangelisatie is een project van de 19 gemeenten van het district West-Henegouwen (VPKB). Dit missionaire project op regionaal niveau wordt gesteund door de Synodale Raad. Haar “voornaamste doel is de Kerk buiten de vier kerkmuren te brengen”, d.w.z. mensen te ontmoeten die niet naar de kerk gaan of die buiten de conventionele kerkstructuren leven, “om hen te begeleiden in hun begrip van de goddelijke tussenkomst in hun dagelijks leven, of dit dagelijks leven nu bevredigend is of niet”. In de christelijke straatdiaconie zijn het sociale en het spirituele onafscheidelijk.

Mijn zending vereist en vereist dat ik straathoekwerk doe, individuele begeleiding geef, collectieve activiteiten organiseer in de kerk of in een ontmoetingsplaats, enz. In mijn interventieaanpak geef ik de voorkeur aan samenwerking (met professionele en vrijwillige veldwerkers), netwerking (intern en extern) en partnerschappen (bestaande en toekomstige partners). Er zijn werkgroepen gepland en momenteel is de straatevangelisatiegroep, waarvan de leden uit verschillende gemeenten van onze regio afkomstig zijn, reeds actief en functioneel. Het diaconale aspect van de missie is ook begonnen.

 

Wat bracht je ertoe diaken te worden?

Voordat ik benoemd werd tot diaken met bijzondere opdracht, diende ik God al in de Kerk en in de maatschappij. Ik ben benoemd geraakt nadat ik de interne selectieprocedure van de Kerk doorlopen heb. Maar diaken zijn is voor mij meer dan ingaan op een vacature. Het is eerst en vooral een roeping, ongeacht wanneer je die roeping voelt. Het is een roeping die in de geroepene de wens opwekt om zich in dienst van God te stellen en zich te vormen zodat men de noodzakelijke vaardigheden ontwikkelt. Ik ben theoloog en maatschappelijk werker en ik ben vervuld van mijn missie. Deze twee beroepsachtergronden stellen mij in staat mijn taken met bekwaamheid, inlevingsvermogen en overtuiging uit te voeren.

 

Hoe voelt u zich aan de vooravond van uw bevestiging?

De bevestiging is een plechtig moment van verbondenheid met God en de Kerk ten overstaan van getuigen. Ik voel me gemotiveerd, wat de getuigenis van het Evangelie betreft die ik moet verspreiden, als blij dat ik mijn roeping kan vervullen. Moge God mij bijstaan!

 

Door: Emmanuel Byiringiro, diaken met bijzondere opdracht- District WH, VPKB