“Het is absoluut noodzakelijk dat we het oude paradigma van de wil tot macht en overheersing over alles – “ de gesloten vuist– opgeven in ruil voor een paradigma van zorg voor alles – “ de uitgestrekte hand” – (Leonardo Boff).
Volgens Leonardo Boff, de bekende Braziliaanse bevrijdingstheoloog heeft de coronapandemie de grenzen van ons pact met de aarde duidelijk gemaakt. De mythe doorprikt dat wij God op aarde zijn en naar eigen goeddunken over de aarde kunnen beschikken. Francis Bacon zei ooit dat wij de natuur moeten martelen tot ze alle geheimen prijsgeeft. Die visie hebben wij tot het uiterste doorgedreven en zo hebben wij een aanslag gepleegd op de duurzaamheid en op de planeet en het leven.
“ Van de HEER is de aarde en alles wat daar leeft” ( Psalm 24:1).
Dat is de eco- spiritualeit van ons als christenen: de zorg voor de aarde als “ons gemeenschappelijke huis”. De aarde geeft ons alles en in ruil moeten wij voor haar zorgen. Door het ondergraven van onze zorg voor de schepping brengen wij het leven zelf in het gedrang.
Van de Norbertijn Luc Vankrunkelsven, lid van Ecokerk, verschenen vorig jaar twee boeken over Brazilië, waarin hij niet zomaar vertelt over een exotisch land, maar ingaat op wat Europeanen te maken hebben met de vernietiging van ecosystemen zoals de Amazone en de Cerrado. De enorme agro-business die daar zorgt voor het vernietigen van de ongerepte natuur en het kappen van bossen.. Om landbouw grond vrij te maken voor de verbouw van soja en mais. Voedsel voor het vee. Vee dat geëxporteerd wordt naar Europa, waarvan het vlees door Europeanen te veelvuldig gegeten wordt. Door deze grootschalige ontbossing vernietigen we ook leefgebieden van miljoenen virussen en bacteriën die uiteindelijk op de mens worden overgedragen.
“De coronacrisis is “klein zeer” vergeleken bij de klimaatcrisis”. Zo’n uitspraak schud je wakker. Wat staat ons te wachten?
We kunnen allemaal lezen, dat de opwarming van de aarde zal oplopen tot 3°C is, terwijl dat niet meer mag zijn dan 1½ C° in 2030. Dat is al over tien jaar ! Hoe oud zijn dan onze kinderen en onze kleinkinderen.? Wat gaan zij meemaken? Welke aarde laten we achter voor hen?
De jeugd blijft de klimaatcrisis voelen. Een onderzoek van de V.N. laat zien dat de jongeren in de meest vervuilende landen ( Duitsland, Canada oa) er het sterkste van overtuigd zijn dat de klimaatverandering een wereldwijde noodsituatie is. Zelfs in Covid tijden blijft er onder hen grote onrust bestaan over het klimaat. Wereldwijd ziet 69 % van de minderjarigen klimaatverandering als een internationale noodsituatie. Bij mensen boven de zestig denkt 58% daar zo over. De meeste jongeren vinden dat de regeringen krachtiger en sneller moeten optreden tegen de klimaatcrisis: maatregelen voor het behoud van bossen, voor behoud van biodiversiteit, voor het gebruik van groene energie. Van alle voorgestelde maatregelen is een vegetarisch dieet het minst populair. Dus tijd voor bezinning op ons voedsel! Minder vlees eten bijvoorbeeld! Minstens twee keer per week een vegetarische maaltijd. En denk ook hierover na: teveel voedsel wordt verspild. Ons eten is te goedkoop: de natuur wordt te zwaar belast, in de kostprijs van voedsel worden geen milieukosten meegerekend en boeren verdienen te weinig. Genoeg om over na te denken in deze veertigdagen tijd : tijd van inkeer en omkeer! Op de website van de VPKB is een “ Checklist” beschikbaar, om individueel of als kerk stappen te zetten. Zie ook de website van Ecokerk. Een motto voor een bezinning in deze veertigdagentijd zou kunnen zijn: Denk globaal! Handel lokaal!
VPKB-Werkgroep Kerk in de Samenleving
Meer informatie: website: https://nl.protestant.link/kids-kerk-in-de-samenleving/ en Ecokerk: www.ecokerk.be
Info en contact: Greet Heslinga ( greetheslinga@skynet.be)
