De mensen in het oude Israël liepen rond met een heleboel vragen over van alles en nog wat. Om antwoord te geven op al deze kwesties werd er onderling gediscussieerd en sommige wijze mensen namen het op zich om de beste antwoorden en ideeën in schrift te vereeuwigen. Dit noemen we nu de Joodse wijsheidsliteratuur en het boek Spreuken is een onderdeel hiervan. Het is een verzameling van de beste Spreuken betreffende de vragen die relevant waren in die tijd. Het boek houdt zich daarom ook bezig met allerlei uiteenlopende thema’s en sommige ingewikkelde vragen die speelden onder de bevolking. Wat dat betreft is de samenleving niet veel veranderd met betrekking tot de tijden waarin wij nu leven. Ook nu spelen er altijd belangrijke vragen en veel van die vragen worden ook aan ons gesteld. Er zijn dingen waarover we misschien veel weten en dan weten we een antwoord, maar soms worden we geconfronteerd met vragen over zaken waar we helemaal niets van weten. Nu is het niet altijd belangrijk om een antwoord op een vraag te hebben. Het is voor de meesten onder ons niet relevant voor ons leven om te weten hoeveel regendagen er per jaar in Burundi zijn.
Op andere vragen willen we wel graag antwoorden hebben, maar die krijgen we niet. Dat zijn de vragen die rond blijven dolen in ons hoofd. Zulke vragen zijn vaak zo ingewikkeld dat maar weinig andere mensen ons ermee kunnen helpen, maar toch zouden we graag een oplossing hebben. Zo zal het ook gegaan zijn bij de schrijver van dit vers van het boek Spreuken. Het was waarschijnlijk een wijze mens geweest zijn die in zijn leven al op allerlei moeilijke vragen antwoord had gegeven. Mensen kwamen speciaal naar hem toe om de meest pregnante kwesties te bespreken. Dan kon hij vast en zeker antwoorden met allemaal wijze uitspraken, maar soms wist zelfs hij het niet meer. Dat waren misschien niet eens de vragen die anderen stelden, maar juist de vragen die hij zichzelf stelde. Dan bleven ook bij hem die vragen in zijn gedachten hangen en kon hij maar moeilijk rust vinden zonder een antwoord, maar dat betekent niet dat het antwoord er ook niet is. Hij gelooft dat de Heer het antwoord geeft. Wat betekent dat? Betekent dat dat we net zoals in sommige quiz-programma’s de mens God in kan bellen om de correcte oplossing voor een moeilijke vraag te krijgen? Daar lijkt het niet op. Schrijft God een maandelijkse column in een vragen- en antwoorden-rubriek in een tijdschrift? Ook zo werkt het niet. God antwoordt niet op de manier waarop mensen antwoorden op vragen. Hoe Hij dan wel antwoordt? Dat zegt de schrijver niet. Die vraag is aan God om te beantwoorden.
Bram Meertens
Beeld: pixabay
Voor meer gebeden en meditaties, klik hier.
