De ‘veertig dagen’ staan voor de deur. Even stilstaan bij het feit dat niet alles zo door zou moeten gaan, zoals het nu gaat.
Ver weg en dichtbij zoeken 60 miljoen vluchtelingen een veilig heen komen,
-smelten ijsbergen,
-is er terug hongersnood in de Hoorn van Afrika.
Kinderen komen niet alleen in het nieuws vanwege deze problemen veraf, maar ook als verkeersslachtoffers.
Opmerkingen dat er nu toch echt werk gemaakt moet worden van een veilig verkeersbeleid rond de scholen, lijkt zo logisch.
Waarom wordt er geen werk van gemaakt?
Begin maart vorig jaar schrijft Orbit dat er tussen 13500 en 15000 huishoudens een woning zoeken. Jammer genoeg is een jaar later de situatie niet verbeterd. Het vinden van een betaalbare woning is voor mensen met klein budget nog steeds een lijdensweg.
Waarom wordt er geen werk van gemaakt?
Ruim een jaar geleden startte de VPKB met het project ‘OverHoop en Huizen’. Mensen op de vlucht zien hun leven ‘over hoop’ gegooid door oorlog, geweld, vernieling, angst en wantrouwen. Wachtend in overvolle kampen aan de grens ging hun hoop verloren te kunnen terugkeren, aan de grens van Europa ging voor velen hun hoop te loor nog een kans te krijgen op een menswaardig leven. Voor degenen die het gelukt is naar hier door te reizen, mag een kleine 60% blijven. Ze worden erkend. Gaat het in 2015 om 44.760 aanvragen, in 2016 vroegen 18.710 mensen asiel aan. Die 60% zoekt een onderkomen op een te krappe huizen markt. Een huis is echter nodig om met de integratie te beginnen, om je maatschappelijke participatie via werk en studie inhoud te geven.
Ze dreigen echter op straat terecht te komen en beroep te moeten doen op nachtasiel of daklozenopvang. Te gemakkelijk worden ze slachtoffer van een huisjesmelker. Ze zien zich verplicht te gaan inwonen bij familie of landgenoten met overbevolking tot gevolg.
Enkele leden van de VPKB beseften dat dit of de straat geen oplossing is. Het Project ‘OverHoop en Huizen’ willen deze vluchtelingen weer hoop geven op een onderdak, een adres. Zij willen de hoop van deze vluchtelingen versterken op een toekomst. 16 Woningen zijn gevonden. Hun hoop kreeg onderdak. We willen voor een verdubbeling gaan van dit getal, zodat de hoop van nog 16 vluchtelingen en hun gezinnen niet voor niets is. Laat hun hoop niet over de kop gaan, zodat ze er in slagen hun toekomst op de rails te krijgen. We zoeken dringend oplossing in de regionale steden, buiten de grote steden Brussel, Antwerpen Luik.
Waarom wordt er verder geen werk van gemaakt?
Natuurlijk beseffen we ook dat we met onze inzet slechts een steentje bijdragen aan het huisvestingsprobleem. Samen met Orbit van katholieke zijde, stellen we vast dat er een prangende vraag is naar advies en samenwerking rond het zoeken van huisvesting in het algemeen maar zeker ook voor deze doelgroep, om duurzaam aan een samenleving te werken waar niemand wordt uitgesloten.
Waarom maken we er geen werk van?
Welke hoop hebben wij nodig om er in te geloven?
De trekkers van de Hoop op Huizen
