« PAS OP, praat niet met hen »

Hoe vaak hebben aidspatiënten, tienermoeders of overlevenden van seksueel geweld deze zinnen niet gehoord. Uitgejouwd, opzij gezet door familie, kerk en samenleving, proberen ze elk in hun situatie te vechten tegen vooroordelen, culturele misvattingen en stereotypen.

Protestantse Solidariteit wil hen hierbij helpen, want het genezings- of aanvaardingsproces begint bij het aanvaarden van de ziekte of trauma’s. Vrienden en families spelen hierin een belangrijke rol.
Hoe kan je je concentreren op een behandeling, als je weet dat je een dodelijke ziekte hebt doorgegeven aan je kinderen? Hoe ga je om met deze schuldgevoelens? Wat vertel je een kind, dat zijn ouders verloren heeft en nu instaat voor de opvoeding van zijn of haar broers of zussen, helemaal alleen?

Het zijn moeilijke situaties, waarbij de gemeenschap vaak met een beschuldigende vinger wijst naar het slachtoffer. Als christelijke NGO vinden we dit onaanvaardbaar: het is niet omdat je aids hebt, dat je een losbandig leven hebt geleid en geen taak meer kunt opnemen in de kerk. Het is niet de schuld van de vrouw dat ze verkracht werd door bandieten en rebellen.

Dit jaar hebben we deze situaties van dichtbij meegemaakt: patiënten vertelden ons over de moeilijkheden maar ook over de troost en de hulp die ze bij elkaar vonden. We hoorden over verkrachtingen, moord op hele families of verwerping, maar ook over de kracht en de moed van vrouwen en kinderen om door te gaan en hun gemeenschap te sensibiliseren met hulp van de lokale partner en van Protestantse Solidariteit.

Sensibilisering is de sleutel, niet enkel om geweld of aids uit te roeien maar ook om alles bespreekbaar te maken en de mentaliteit te veranderen.

 

 

BABY EN AIDS: een moeder vertelt

“Tijdens mijn zwangerschap ben ik naar het “Centre de Santé” gegaan voor de prenatale consultaties. Dit was niet gemakkelijk want mijn man vond dit overbodig! Maar hij is toch meegegaan en samen hebben we de HIV-test afgelegd. Ik was bezorgd om het leven van mijn kindje. Hoe kan ik ooit een goede moeder zijn als ik hem ziek heb gemaakt? Misschien sterft hij wel ….”

Aids is nog steeds een verwoestende ziekte, met ingrijpende gevolgen voor het dagelijks leven van de patiënt, hun geliefden en de kinderen. Toch kan men zeer goed leven met de ziekte: regelmatig de AVR-medicijnen innemen, beschermingsmaatregelen nemen tijdens de geslachtsgemeenschap en ook in het dagelijks leven, en het risico om besmet te geraken is miniem.

Protestantse Solidariteit informeert de bevolking over de besmettingsmogelijkheden door aids. We richten ons vooral op jongeren en zwangere vrouwen. Want vrouwen geven de boodschap door aan hun kinderen: het belang van bescherming en van prenatale en postnatale begeleiding. Daarin wordt een deel aan HIV en familiale planning gewijd.

Het is ook heel belangrijk dat de vader meekomt naar de prenatale consultaties, omdat het noodzakelijk is te weten of beide ouders seropositief zijn en zo ja – één of beiden-, hoe men de ongeboren foetus kan beschermen. Maar zwangerschap is in de Afrikaanse cultuur een vrouwenzaak. Om de mannen aan te moedigen hun partner te begeleiden worden er geboorte-kits gegeven met o.a. een badje, een luier en zeep.

Dankzij de bevallings-kits wordt er niet enkel gesensibiliseerd en gestreden om aids uit te roeien maar verbetert ook de kind- en moederzorg. Toekomstige moeders worden beter begeleid waardoor moeder- en kindersterfte wordt bestreden. Het is een klein hulpmiddel om de boodschap duidelijk te laten overkomen: Laat je testen en begeleid je vrouw en kind !

 

Giften zijn altijd welkom op BE37 0680 6690 1028 met de vermelding “Aids”

arrow