Werkgroep Jodendom.

Zon en maan stonden goed deze keer. Als in december altijd het christelijke kerstfeest gevierd wordt en in Joodse middens het chanoekafeest dan is in de loop van de tijd in Amerika de term chrisnuka gecreëerd.

Op de vierde advent 18 december 2016 werd op één van de Duitse Tv-zenders een kerkdienst uitgezonden uit de Kreuzeskirche in Essen. Rond het thema ‘licht’ had de protestantse gemeenschap de plaatselijke Joodse gemeenschap uitgenodigd. Het vierde licht van de adventskrans werd aangestoken, de komst van Jezus werd centraal gesteld en tegelijk werd aan de Joodse deelnemers de mogelijkheid gegeven om te vertellen wat er bij hen in deze periode van 8 dagen gebeurt. De herinwijding van de 2de tempel in 135 ACN wordt herdacht en de bevrijding uit de overheersing van de Griekse Seleucieden-koning en vergriekste Joden. Ter herdenking daarvan wordt elk jaar een speciale kandelaar aangestoken met 8+1 armen, de chanoekia.

Het speciale was echter dat in 2016 kerstavond en de eerste avond van chanoeka precies samenvielen, een echt chrisnuka dus. De bijbeltekst werd in het Hebreeuws en het Duits gelezen, traditionele chanoeka-liederen werden door het koor gezongen, een geloofsgesprek over hoop en verwachting met de jongeren en met de rabbijn, de rabbijn gaf uitleg over de symboliek van het feest. De predikant kwam in de preek uitvoerig daarop terug. Op het einde werden gebakjes uitgedeeld, Berliner bollen en ‘plätzchen’, terwijl het koor ‘Ma’os Tzur’ zong, ‘Rots van mijn Redding’, een beroemd chanoeka-lied uit de Middeleeuwen.

De uitzending zelf is nu niet meer te bekijken, maar wel is er nog de uitgeschreven liturgie.
Een dienst samen, rond het thema licht met nadruk op de eigenheid van elk , en met de nadruk op gemeenschappelijke hoop en verwachting.

D. Rouges