Een vrouwelijke collega liet zich laatst ontvallen dat zij een van haar mannelijke ambtgenoten een mooie man vond.
Dat schoot mij dankbaar te binnen bij het lezen van het stukje “schoon volk” van de hand van Rudy Liagre.
Ik deel zijn belangstelling voor schoon vrouwvolk.
Een mooie vrouw is een lust voor het oog.
Een vrouw die straalt is een vrouw die bemind wordt.
Ik meen er verstand van te hebben want ik ben met een mooie, stralende vrouw gehuwd.
Mijn vader had er ook benul van want hij was met mijn moeder getrouwd, bij haar huwelijk een klassieke schoonheid met ravenzwart haar.
In zijn winkel kwam mijn vader vanzelfsprekend vele vrouwelijke klanten tegen.
Toch had hij door zijn religieuze opvoeding enige schroom om zich daar over te uiten.
Als hij een mooie vrouw tegenkwam, sprak hij altijd de veelzeggende woorden:
‘Het is een frisse verschijning’!
We hebben hem daar thuis mee geplaagd.
‘Een frisse verschijning’.
Schoon en gewassen.
Hij heeft het zijn hele leven volgehouden.
Hij zei nooit: ‘wat een mooie vrouw’, maar altijd: ‘het was een frisse verschijning’.
*
In de Heilige Schrift loopt heel wat schoon volk rond.
Men leze in de oude vertaling:
1 Samuel 10 vers 16 over David: ‘mitsgaders schoon van aangezicht’.
2 Samuel 11 vers 2 over Bathseba: ‘zeer schoon van aanzien’.
1 Koningen 1 vers 4 over Abisag: ‘bovenmate schoon’.
Vooral Spreuken 11 vers 22 is verrassend: ‘Een schone vrouw …..’
En zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan.
Ik heb me wel eens versproken.
Bij het voorlezen tijdens een kerkdienst van Spreuken 7 vers 5 over ‘de vreemde vrouw’, schijn ik ooit gelezen te hebben: ‘de wilde vrouw’!
Waar het hart vol van is, ….
Zelden heeft men met zo veel aandacht naar mij geluisterd.
Tot slot:
Bij tijd en wijle zeg ik: ‘je hebt twee soorten domineesdochters:
mooie beauties, zoals mijn drie dochters,
en machtige vrouwen, zoals Angela Merkel en Theresa May’,
beiden dochters van predikanten en zeer invloedrijk in de politiek.
Hoe zou dat toch komen?
*
Met hartelijke groet,
Jan van den Berg,
Emeritus predikant
