Elk jaar in november brengt de Synodevergadering, het hoogste orgaan van de kerkelijke structuur, vertegenwoordigers samen van alle regio’s en vakgebieden waarin de VPKB vertegenwoordigd is (aalmoezeniersdiensten, solidariteit, enz.), om samen de strategie van de Kerk voor de komende jaren uit te stippelen.
Het dit jaar beoogde doel is niets minder dan de herstructurering van de Verenigde Protestantse Kerk in België (VPKB), onder het motto Verbinding en Verandering.
Dit project, dat in 2014 van start is gegaan, is gebaseerd op het voorbereidende werk van een werkgroep – de Werkgroep Eigentijdskerkzijn.
De eerste fase van het project (2014-2017) was gericht op het verbeteren van de nationale structuren van de VPKN: welke werkgroepen moeten worden opgericht om beter in te spelen op hedendaagse uitdagingen? Hoe kunnen we onze manier van werken professionaliseren? Hoe kunnen wij predikanten helpen in hun dagelijks werk?
Deze denkoefening heeft bijvoorbeeld geleid tot de aanwerving van een administrateur-generaal van de VPKB en een communicatiemedewerker. Ook werd een tweetalige groep van 4 begeleiders in het leven geroepen voor de permanente vorming en ondersteuning van het predikantencorps (predikanten, proponenten, pioniers, diakenen met bovenlokale verantwoordelijkheden).
De tweede fase begon in 2018 en is vooral bedoeld om onze gemeenten op lokaal niveau nieuw leven in te blazen.
Hoe help je een lokale kerk om zichzelf opnieuw uit te vinden? Kerk zijn is veel meer dan alleen maar een gebouw hebben. De onderhoudskosten van een kerkgebouw zijn vaak hoog. Durven we te praten over alternatieven voor de klassieke gemeente, zoals huiskerken, of kunnen bovenlokale samenwerkingsverbanden interessante oplossingen zijn?
Hoe kunnen wij het evangelie brengen op plaatsen waar het christendom afwezig lijkt? Moeten we nieuwe functies creëren naast de klassieke gemeentepredikanten? Heeft de VPKB bijvoorbeeld niet meer stadspredikanten nodig, zoals er in Antwerpen al meerdere zijn, om de behoeftigen in de samenleving te helpen? Hoe kunnen we vrijwilligers in onze gemeenten en werkgroepen motiveren?
Alvorens in de synodevergadering (nationaal niveau) te worden besproken, werden deze vragen in de VPKB-gemeenten en in de districten (regionaal niveau) onderzocht aan de hand van een rapport en voorstellen van de werkgroep Eigentijds Kerkzijn. Dit rapport wordt gestaafd door ervaringen in binnen- en buitenland.
Dit verslag is in de zomer van 2020 naar de lokale en regionale niveaus gestuurd. Gemeenten en districten kregen een paar maanden de tijd om het te overwegen en hun mening te geven.
Dit democratische proces, met overleg tussen het lokale, regionale en nationale niveau, is karakteristiek voor het protestantisme. In de beste traditie van de Reformatie hervormt de kerk zichzelf voortdurend en elk van haar leden wordt uitgenodigd daaraan deel te nemen.
Er staat veel op het spel. Onze structuren hervormen, onze ambten en gemeenten herdenken maakt het ons mogelijk steeds beter over Christus te getuigen in de wereld van vandaag.
“Moeten we anders handelen en de dingen anders zeggen? Kordater handelen? Met meer overtuiging en bezieling spreken? Dat kunnen we! Tijdens de coronacrisis heeft onze kerk haar veerkracht getoond met talloze vernieuwende initiatieven vol creativiteit en durf.
We kunnen het ons tegenover onze Heer, onze naasten en onszelf niet veroorloven om deze dynamiek te verliezen. Alleen als we bereid zijn onszelf aan een gewetensonderzoek te onderwerpen, zullen we de Reformatie van de 16e eeuw bestendigen.” Dominee Steven H. Fuite, Voorzitter van de Synodale Raad.
Er zij op gewezen dat de Synodale Raad van de VPKB dit jaar besloten heeft dat in maart 2022 een buitengewone synodevergadering zal worden georganiseerd over de klimaatverandering.
