U kent hem zeker van zien, van zijn warme verwelkoming, maar wie is Christophe Luyten nu?

Hij is 41, journalist van opleiding en vader van een 7-jarig meisje, houdt hij van het platteland, rust en muziek. 

“Het leven, de zon, projecten, gezichten en altijd fijne ontmoetingen bij de VPKB. Zo zou ik mijn werkomgeving, mijn leven op het hoofdkantoor, mijn functie in een paar woorden omschrijven. Op de vraag om zijn rol en missie te preciseren, glimlacht hij: “Mijn functie in een paar woorden samenvatten is moeilijk. Laat ons zeggen dat mijn werk vooral een plezier is voor mij.”

Een verhaal van ontmoetingen

Gedurende mijn hele loopbaan sta ik eigenlijk al in contact met mensen van de VPKB.

Het begon met vele protestantse jeugdwerkers (Diane, Petra en daarna de meerdere Remi’s en Céline) via mijn werk in de jeugdsector. Vervolgens kreeg ik de kans om te solliciteren naar de functie van Eric Jehin toen hij Protestantse Solidariteit verliet. Door deze sollicitatie ontdekte ik de werking van de Kerk en raakte ik geïnteresseerd in haar solidariteitsacties. Uiteindelijk greep ik naast deze job. Zo kwam het dat ik een paar jaar later solliciteerde voor een andere functie: die van algemeen secretaris van de Oecumenische Jeugdraad in Europa. Dat bleek een geweldige kans om de verschillende kerken in Europa beter te begrijpen. Ik heb er ook nuttige kennis voor mijn huidige baan opgedaan.

In 2017 kreeg ik van Ferdinand Dehousse een functie aangeboden. Geen bestaande job maar een functie die nieuw gecreëerd werd: Administrateur-generaal. Met al wat ervaring op de teller en sinds kort ook vader, besloot ik deze unieke kans aan te grijpen. De mensen zijn de rijkdom van de kerk. Het team is gastvrij, zorgzaam en familiaal. Alle ingrediënten zijn aanwezig om alles goed te laten verlopen. Omdat de functie nieuw is, denk ik dat ik mijn eigen toets, mijn stressbestendigheid en mijn dynamiek zal kunnen meebrengen… Ik ben van nature discreet. Daarnaast is het voor mij belangrijk om zaadjes te planten en projecten, nieuwe dingen en een mooie sfeer te zien opbloeien.

Wat doet een Administrateur-generaal?

De Administrateur-generaal moet een steun zijn voor de voorzitter, een sterkhouder zijn in de Brogniezstraat. De persoon die ten dienste staat van zijn team zodat de besluiten van de Synodale Raad kunnen worden uitgevoerd. De Administrateur-generaal zorgt ervoor dat het bureau functioneert. Hij vult de leemtes op. Hij luistert en neemt beslissingen voor een aangenaam samenwerken… Ik heb hard gewerkt aan het arbeidsreglement, aan de inzet en steun van het personeel, aan de goede opvolging van de verbouwingen en de inrichting van de bureaus. Mijn deur staat altijd open. Voor mij is het belangrijk dat het team zelfstandig is, verantwoordelijk, dicht bij de mensen op het terrein en natuurlijk ten dienste van de Kerk.  Ik werk in die zin. Ik zie mezelf als de olie in het raderwerk.

Er bestaat niet zoiets als routine in mijn werk. Maar een normale werkdag begint meestal zo … De “Brogniez” is vrij vroeg op… Aldijana, onze conciërge, is de eerste die aankomt… Als we toekomen, ruikt het altijd naar verse koffie. Micheline en Ben zijn ook vroege vogels. Dan, met de opkomende zon, komen de verschillende leden van het team toe. Er is leven in het Huis van het Protestantisme. Het team is sociaal, openhartig en tot uw dienst. Omdat wij graag in gesprek treden, verheugen wij ons op de vele bezoeken en verschillende vergaderingen.

Het team is goed op elkaar ingespeeld en dat maakt het werk zowel vandaag als morgen gemakkelijker. Aarzel dus niet om mij aan te spreken en om het hele team te leren kennen.

Christophe Luyten