Wat doen protestanten, als een zeer conservatieve katholieke groep jongeren hun 500 jarig jubileum verstoort door het luidruchtig reciteren van geloofsbelijdenis en gebeden? Dan zingen ze een vrolijk lied en komt de politie, die de demonstranten vriendelijk maar beslist naar buiten leidt. Zo verging het ons op zaterdag 28 oktober in de St. Goedele en St. Michaelskathedraal in Brussel.
Maar na dit geweldloze incident verliep de dienst in alle rust en kwam ze juist geheel in het teken te staan van de samenwerking tussen de kerken.
Het hoogtepunt daarvan was het geschenk van de boeken, die kardinaal De Kesel voor ds. Fuite en andersom hadden uitgezocht. “In het verleden hebben we elkaars boeken verbrand, vandaag schenken we elkaar wat ons bezielt, door elkaar boeken te geven”. Nadrukkelijk presenteerde de katholieke kerk zich als de kerk die de protestanten niet alleen haar ruimte ter beschikking stelde, maar die na 500 jaar gescheidenheid een warme vriendschap met hen onderhoudt.
Ook minister van justitie Koen Geens was aanwezig en deze had in zijn toespraak in de senaat ter gelegenheid van het symposium over religie al benadrukt dat hij het waardeerde dat de protestanten voor deze gelegenheid de kathedraal als onderkomen hadden gevraagd. Uit alle woorden en gebaren sprak wederzijdse waardering.
Ds. Fuite zei in zijn preek dat de protestanten in België altijd een minderheid zijn gebleven en ook onderling heel verschillend zijn. Maar de leden zijn erg betrokken bij hun kerk. De Protestanten vertegenwoordigen de meer rationele vleugel in het kerkelijke landschap, kennis van de Bijbel en inzicht in het geloof zijn voor hen belangrijk. Maar dat wil niet zeggen dat ze ‘koud’ zijn, zo betoogde hij. Ze zijn bereid om zich in te zetten in de samenleving, vooral daar waar mensen kansloos of rechteloos zijn. De kerk is er niet alleen voor zichzelf, maar is altijd dienstbaar onder de mensen aanwezig in de navolging van Jezus.
U kunt hier de hele drietalige preek lezen. Dankdienst28102017
Nederlandse vertaling van de preek Dankdienst28102017-NL
Muziek klonk er uit allerlei tradities en alle tijden, van Pachelbel tot moderne gospelsongs. En natuurlijk werd aan het eind het bekendste Lutherlied gezongen: Een vaste burcht is onze God.
Verslag Leen bosgra