De voorzitter aan het woord

Kerk en mensenrechten

 

Wat je hebt, kun je zo weer kwijt zijn. Dat geldt ook voor de manier waarop de samenleving is opgebouwd. We bedriegen onszelf nogal eens door zozeer gewend te zijn geraakt aan wat mooi en goed is dat we het als vanzelfsprekend en volkomen normaal zijn gaan beschouwen.

Maar leven en samenleven is een fragiele bezigheid en niets is voor altijd verworven.

 

Hoog tijd en altijd al een goed idee om het over mensenrechten te hebben.

Je hoort deze dagen – binnen en buiten een religieuze context – nogal eens de term ‘radicalisering’, en ik hoef u de namen van de vele despoten op deze aardbol, waarvan een deel nota bene democratisch werd verkozen, niet te noemen. Democratie staat op de tocht, volksmennerij en populisme vieren hoogtij, enge gedachten doen de ronde, gevaarlijke generalisaties, racisme, antisemitisme, homofobie.

Wie slaapt in een democratie wordt wakker in een dictatuur.

 

Wie het religieuze landschap binnen de Belgische samenleving met aandacht bekijkt, ziet al gauw dat waar het gaat om het aanvaarden en verwelkomen – niet alleen gedogen – van diversiteit, openheid, luisterende oren, onze VPKB vooroploopt. We hebben een prachtige kerk en dat mag gezegd. Er bestaat gezonde protestantse fierheid.

Tegelijk rest er veel werk. Ook aan onszelf. Er zijn geen verworvenheden. Kort en te schematisch gezegd, als ‘de wereld’ radicaliseert, is het te hopen en zelfs te verwachten maar bij voorbaat niet helemaal zeker dat de kerk zal blijven bij het Paulinische woord: “Gij, geheel anders, gij hebt Christus leren kennen…”.

 

Voor u ligt alweer een boeiende uitgave van het immer zelfkritische Pro News.

 

Ds. Steven H. Fuite,

Voorzitter van de Synodale Raad van de Verenigde Protestantse Kerk in België