een meditatie aan de hand van Psalm 91
Tijdens deze lockdown wintermaanden heb ik de kans aangegrepen om tijdens de avonduurtjes klassieke kinderboekenseries erbij te pakken als De Kronieken van Narnia van C. S. Lewis, In de ban van de Ring van J. R. R. Tolkien en Harry Potter van J. K. Rowling.
In 2020 spreken deze verhalen heel sterk tot de verbeelding, want juist in perioden als deze
worden wij eraan herinnerd dat niet alleen figuren als Aslan, Gandalf en Professor Perkamentus echt zijn, maar ook De Witte Heks, Sauron en Voldemort. In deze boeken komen pareltjes van wijze uitspraken naar voren die juist nu zo mooi aansluiten bij ons leven.
Bijvoorbeeld, toen het mij begon op te vallen dat sommige mensen ‘corona’ het ‘c-woord’ begonnen te noemen, was ik blij om door deze wijze woorden van Professor Perkamentus geïnspireerd te worden: “Noem hem Voldemort, Harry. Noem dingen altijd bij hun naam. De angst voor een naam
vergroot je angst voor het ding op zich.”
Op dit moment ben ik In de ban van de ring, en daar kwam ik een pareltje tegen dat heel mooi aansluit bij het nieuwe jaar. Gandalf bezoekt de hobbit Frodo om uit te leggen dat er duistere tijden in aantocht zijn.
Hobbits zijn buitengewoon gesteld op comfort en normaliteit. Hun favoriete bezigheden bestaan uit eten, feestjes bezoeken en cadeautjes uitpakken. Het idee van duistere tijden en vreemde figuren die in hun land verschijnen is dus buitengewoon verontrustend voor deze onschuldige wezens. Frodo reageert dan ook als een echte hobbit:
–‘Ik wou dat het niet in mijn tijd had hoeven te gebeuren,‘ zei Frodo.
– ‘Ik ook,‘ zei Gandalf, ‘en dat doet iedereen die zulke tijden beleeft. Maar die beslissing ligt niet bij hen. Het enige dat wij moeten beslissen is wat we met de tijd moeten doen die ons is gegeven.”
In het afgelopen jaar is er genoeg gebeurd waarvan wij liever hadden gehad dat wij het niet hadden hoeven meemaken. De corona-pandemie heeft heel veel losgemaakt, en wij zijn er zeker nog niet uit. Ons toekomstbeeld is wellicht ook een stuk onzekerder dan dat het vorig jaar was. Wat mogen wij verwachten van 2021? Hoe zal het ‘nieuwe normaal’ eruit zien?
Ik kan u niet vertellen wat de toekomst brengen zal. En hoe het ook zij, wij moeten er hoe dan ook doorheen. Daar hebben wij geen keuze in.
Het is een oude traditie om met het nieuwe jaar Psalm 91 te lezen. Juist op dit moment komt deze prachtige traditie mooi van pas. Deze Psalm vertelt ons namelijk twee dingen: (1) wat we met de tijd moeten doen die ons is gegeven, en (2) de belofte van hoe het ons zal vergaan wanneer wij dit navolgen. De eerste twee verzen vertellen wat wij moeten doen: 1 Wie in de beschutting van de Allerhoogste woont en overnacht in de schaduw van de Ontzagwekkende, 2 zegt tegen de HEER: ‘Mijn toevlucht, mijn vesting, mijn God, op u vertrouw ik.’
Juist wanneer het leven onzeker is, wanneer ‘de pijlen op ons afvliegen’ en ‘de pest rondwaart in het donker,’ is het onze opdracht om op God te vertrouwen. Wij mogen met wijsheid zelf nadenken, maar wij moeten onszelf niet in paniek verliezen in aardse kwakzalverij. Wanneer wij vooral vertrouwen op complotdenken, identiteitspolitiek, impulsieve investeringen en spirituele ornamenten, dan wonen wij niet in de beschutting van de Allerhoogste en dan overnachten wij niet in de schaduw van de Ontzagwekkende. Wanneer dan de storm komt, dan weten wij niet waar wij moeten staan en zullen wij omver worden geblazen.
Maar wanneer wij werkelijk op God leren vertrouwen, met Hem wandelen en ons leven gevuld laten zijn met aanbidding, dan sleept hij ons door elk seizoen heen. Het leven kan enorm duister worden en naar
menselijke maatstaven ondragelijk, maar ik blijf mij er telkens opnieuw over verbazen hoe God de mensen die Hem aanroepen door de donkerste dalen heen sleept:
7 Al vallen er duizend aan je linkerzijde
en tienduizend aan je rechterhand,
jou zal niets overkomen.
14 ‘Ik zal bevrijden wie mij liefheeft
en beschermen wie met mijn naam vertrouwd is.
15 Roep je mij aan, ik geef antwoord,
in de nood zal ik bij je zijn,
je bevrijden en met roem overladen,
16 je overvloed geven van dagen.
Ik zal je redding zijn.’
Dhr. Tom Schepers
Beeld: pixabay
