De invasie van Rusland in Oekraïne raakt ons diep. Oorlog is een menselijk drama. We verbinden ons in een geest van solidariteit. Vanuit eigen ervaring en inlevingsvermogen weten, voelen en herkennen we wat het betekent vernederd, geslagen of zelfs vernietigd te worden. Alleen met samen gedragen solidariteit geraken we hier uit.

ORBIT sprak mensen aan om – elk vanuit eigen beleving – een oproep tot verbindende solidariteit te verwoorden. Een open solidariteit. Niet alleen tot de ene of de andere, maar tot #iedereenaanboord is!

 

Maryana en Yuriy

‘Samen zijn we sterker’. Met deze slogan verdedigt het Oekraïense volk dapper het land. Vrijheid en waardigheden tegen de grootschalige invasie van Rusland. Duizenden geschokte, doodsbange en extreem kwetsbare mensen ontvluchten hun land vanwege een vernietiging die we ons allemaal nauwelijks kunnen voorstellen en begrijpen. We ervaren een nieuw soort migratie: een migratie van voornamelijk vrouwen, kinderen en ouderen.

Veel mensen (meestal mannen) kiezen er vrijwillig voor om in hun land te blijven en de behoeftigen in Oekraïne te helpen. Honderdduizenden intern ontheemden worden opgevangen door hun landgenoten in het westen van het land. Mensen over de hele wereld, ook in België, zijn solidair met Oekraïne, symbolisch en praktisch, en slaan de handen ineen om de achterhoede van deze

ongerechtvaardigde en bloedige oorlog te versterken. Ze bieden hun empathie en steun aan de slachtoffers van oorlogsmisdaden.

Terwijl we ons hart, onze geest en ons huis openen, laten we ons ontroeren door het lijden van de anderen. Het is een deugd die wordt gevoed door de dorst naar wat rechtvaardig en juist is. Solidariteit roept op tot wederkerigheid tussen mensen en naties. Het heeft te maken met het begrip van de onderlinge verbondenheid tussen de gebeurtenissen, problemen en personen. Solidair zijn met Oekraïners nu betekent samen met hen door hun pijn lopen naar veiligheid. Het betekent ook, van hen leren wat het zegt om kwetsbaar en plotseling in nood te zijn.

Solidair zijn betekent dat we niemand laten vallen. De zorg voor Oekraïners sluit de zorg voor andere mensen in nood niet uit, zodoende ook niet voor de landgenoten hier. Het doel van solidariteit is om

wederzijdse participatie te creëren in een voortdurend proces van genezing en transformatie. Samen worden we sterker. Dat is – voor ons die al heel lang in België wonen – ons universele uitgangspunt.

 

Maryana Hnyp, verantwoordelijke Interreligieuze Relaties, Universitaire Parochie KU Leuven

en Yuriy Medvid, customer success manager, ServersCheck

 

Farouk

Aangezien er gekken op onze planeet zijn, kan niemand veilig of immuun zijn voor de geest van de oorlog.

Oorlog vernedert waardige mensen door hen te dwingen te bedelen aan de poorten van degenen die nog niet door oorlog zijn getroffen.

En aangezien deze oorlog niet weet hoe hij onderscheid moet maken tussen nationaliteiten, moeten wij zelf ook geen onderscheid maken tussen de oorlogsslachtoffers, noch naar hun nationaliteit, noch naar hun religie, noch naar hun kleur, noch … noch … omdat we mensen zijn en we op dat punt dezelfde ervaring beleven!

 

Farouk Al Hasbani, leraar en auteur van ‘Weg van Syrië’ een verhaal van oorlog en liefde

 

Noël

Het is goed dat we ons solidair voelen met en ons inzetten voor mensen die geconfronteerd worden met rampspoed. Het is ook bijzonder mooi dat we onze harten, huizen en portefeuilles openen om hen te helpen. Zo’n spontane daden van menselijke solidariteit leiden immers tot een warm gevoel van samenhorigheid.

We mogen ons in onze uitingen van solidariteit echter niet alleen laten leiden door de rampspoed, armoede of onrecht die, om welke redenen dan ook, in de maatschappelijke schijnwerpers komen te staan. Jammer genoeg worden vele mensen, zowel dichtbij als veraf, geconfronteerd met moeilijke levensomstandigheden die onze solidariteit vereisen. Iedereen die aanklopt met de vraag om hulp heeft recht gehoord en geholpen te worden.

Ook als die vraag geen politieke of mediatieke weerklank vindt. Pas als iedereen aan boord is, kunnen we uitgroeien tot een samenleving waar eenieder, zonder uitzondering, waardig kan samen leven

 

Noël Salazar, bestuurder bij ORBITvzw en hoogleraar sociale en culturele antropologie aan de KU Leuven

 

Caro

Vandaag zijn de maatschappelijke uitdagingen ongezien groot, op diverse vlakken. Nochtans zijn vele van die uitdagingen niet nieuw en bestaan ze reeds langere tijd.

De problematiek van de bootvluchtelingen onder andere… en de pandemie die op ons afkwam en ons leven op zijn kop zette, dan de natuurramp in Wallonië, de reeds toenemende thuis- en daklozen die steeds jonger worden, meer en meer vrouwen, gezinnen met kinderen, huisvestingsproblematiek, …

Het beleid doet vandaag meer dan ooit een oproep tot solidariteit waar vooral de focus ligt op de mensen uit Oekraïne. Velen onder ons zetten hun huis open. Dat is normaal, want dit is dicht bij onszelf en vooral dit zijn onschuldige slachtoffers van puur geweld, misdadig geweld. En de anderen mensen, kinderen dan? Zijn zij dan niet onschuldig? Vluchten deze kinderen, mensen en gezinnen dan zomaar, vraag ik me af?

Plots rijzen er nooddorpen uit de grond. Ik hoor mensen die al jaren op wachtlijsten staan tegen me zeggen: “Hoe komt het dat het nu wel plots allemaal kan en mag? We wensen niemand toe dat ze moeten vluchten, op straat moeten leven, gaan bedelen, maar geef toe Caro, ons laten ze jaren in de kou staan.

We moeten bedelen, smeken, aanschuiven om eten, tegen onze kinderen steeds ‘neen’ zeggen … ! Hoe denken ze daarboven (beleid) wel hoe dit aanvoelt voor ons als ouders?”

Hier wordt met meerdere maten en gewichten naar menswaardigheid, mensenrechten gekeken en vooral naar gehandeld. Dit beleid zorgt ervoor dat we tegen elkaar opgezet worden! De mensen zeggen me: “Er komt boel van hoor Caro. Echt wel! Solidariteit mag toch niet afgewogen worden, wat met artikel 10 van de grondwet dan hé….? Iedere Belg gelijk voor de wet, toch? En artikels 23 en 24 over de sociale grondrechten dan?”

Het systeem zet mensen in noodsituaties tegen elkaar op. Het is hoog tijd om voor iedereen – waaronder ook zij die in mensonwaardige omstandigheden leven – dezelfde rechten toe te kennen!

Dit kunnen we alleen samen doen. Het beleid samen oproepen en verplichten om aan elke persoon, kind, gezin dezelfde gelijke, echte en eerlijke kansen tot menswaardig leven toe te kennen!

 

Caro Bridts, Educatief medewerker met ervaringsdeskundigheid in armoede en sociale uitsluiting

Welzijnszorg vzw / Welzijnsschakels vzw

 

Sandrine

Mensenrechten zijn rechten van mensen, alle mensen, of ze nu op ons lijken of niet. Of ze dichtbij wonen

of veraf. Mensenrechten zijn universeel en het verdedigen van die universaliteit moet ons allemaal, bewoners van deze planeet, beschermen tegen de willekeur en de machtswellust die we vandaag zien in Oekraïne.

We zijn geschokt en verontwaardigd over de beelden uit Oekraïne maar schijnen te vergeten dat dit soort wreedheden dagelijkse kost is, vaak al vele jaren

in oorlogen en conflicten in Syrië, Afghanistan, Oost-Congo, Myanmar, Palestina, Jemen… vanuit Broederlijk Delen hopen wij dat het in herinnering

brengen van de oorlogsgruwelen in Europa, mensen opnieuw gevoelig maakt voor het lot van alle oorlogsslachtoffers.

 

Solidair zijn met mensen uit Oekraïne betekent dus niet dat we niet langer solidair moeten zijn met andere mensen die voor geweld op de vlucht zijn, integendeel. Het betekent dat wij eindelijk door hebben dat oorlogen niet alleen elders, ver van ons, plaatsvinden, maar dat het ook dichtbij ons kan plaatsvinden. Dit dwingt ons om solidair te zijn met alle oorlogsvluchtelingen. Uitspraken als “Oekraïners zijn echte oorlogsvluchtelingen, ze zijn geen Afrikanen die hier komen profiteren”, zijn zorgwekkend en zaaien verdeeldheid. Het leidt tot concurrentie denken waarbij het leed van sommige mensen, puur op basis van hun uiterlijk of fysieke nabijheid, belangrijker wordt geacht dan het leed van andere mensen. Indien we dit gedrag niet in vraag stellen, zal deze houding op lange termijn nog meer verdeeldheid en racisme voeden in onze eigen samenleving en hollen we de kracht van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens uit.

 

Sandrine Ekofo, beleidsmedewerker Congo Broederlijk Delen

belden: orbit, Marc Schippers (Sailor’s Society)