Ik zal met mijn geest lofzingen, maar ik zal ook met mijn verstand lofzingen

In onze protestantse erediensten neemt muziek een centrale plaats in. De muziek is dus een dusdanig belangrijk gegeven, dat er soms spanningen rond ontstaan.

Ons muzikaal erfgoed is inderdaad bijzonder rijk. Wij zouden geneigd kunnen zijn de traditie kost wat kost te willen behouden ten nadele van modernere composities.

Echter, door jongeren te willen aantrekken, kunnen wij in de tegenovergestelde val lopen. Laat ons niet vergeten dat wat vandaag in de mode is, dat morgen misschien niet meer is.

Voor mij zijn de goede christelijke intentie en de Geest die ons beweegt belangrijker dan de muzikale uitdrukkingsvorm die men uiteindelijk kiest. Elk gemeentelid moet zijn muzikale creativiteit kunnen uiten, op voorwaarde dat wij tot een harmonieus geheel komen, wat nodig is om een waarlijk universele kerk te kunnen zijn.

Laten wij nederig in de voetsporen treden van onze Heer Jezus, die waarschijnlijk ook zong, en wel in verschillende toonaarden!

Jean-Marie Urbain

District West-Henegouwen

 

Sacrale muziek roept bij mij altijd herinneringen van stierlijke verveling op: als kind moest ik tegen mijn zin mee naar de mis. Alles verliep tergend traag, in een door de muziek aangegeven tempo, zoals door een metronoom. Naarmate de jaren verstreken en ik zelf, dankzij het Protestantisme, opnieuw tot Christus kwam,  begreep ik eindelijk de relevantie van deze muziek: zij dient om uit te drukken wat het woorden niet kunnen uitdrukken. Zoals Wittgenstein zei, “waarover je niet kan spreken, daarover moet je zwijgen”. Onze registers zijn echter niet oneindig en wij vallen onvermijdelijk terug op dezelfde deuntjes en in metronomische herhaling treedt een zekere verveling op. Waarom zou men, om dit te doorbreken, niet van tijd tot tijd het orgel terzijde laten ten gunste van populaire instrumenten en deuntjes, om de aanwezige gelovigen steeds weer te verrassen en te boeien, en hun zo de verborgen schoonheid van het evangelie te doen ontdekken?

Benoît Ivars

District Franstalig Brabant

 

Zingen vanuit het hart

Sinds onheuglijke tijden hebben gelovigen over hun geloof gezongen; zij hebben zich in gezang tot God gericht, zoals het rijke boek Psalmen, de verzameling van gezongen gebeden uit het oude Israël, getuigt.

Zingen in een koor is zelf zingen, in samenklank met anderen. De ene stem resoneert met de andere om één enkele stem te vormen. Door te zingen kan men niet alleen bidden met het hoofd en het hart, maar met het hele lichaam. Wie goed zingt, bidt dubbel. Gebed vervat in woorden en uitgedrukt in muziek. Zing in koor met heel je hart!

Ds. BZ Schümmer, in LE MESSAGER FEBRUARI 2022 –GEMEENTE FONTAINE-L’ÉVÊQUE

District Oost-Henegouwen -Namen Luxemburg

 

Muziek speelt een hoofdrol in onze erediensten. Onze tijd is een rijke tijd in dat opzicht, want er komen tegenwoordig verschillende muziektradities samen, want onze gemeenten zijn vaak breed van samenstelling, zowel qua kerkelijke ligging als qua etnische afkomst. Liederen uit het Liedboek, uit Taizé, uit evangelische hoek, uit Afrikaanse of andere landen, uit de rijke kerkgeschiedenis of nieuwe bronnen (Hillsong), in moderne talen of in oud kerk-Latijn. Niet alleen meer muziek op orgel, maar ook op piano, trompet of andere instrumenten. Niet alleen meer door de predikant gekozen voor de zondag, maar ook vanuit mensen die houden van muziek, zowel om te ondergaan als om uit te dragen. Als muziek een universele taal is, dan is muziek in de kerk ook een bijzondere plek waar grenzen wegvallen. Grenzen in tijd en in beleving. Muziek maakt het hart ontvankelijk voor het beleven van God. Muziek kan God dichterbij laten komen.

Ds. Marcel POOL

District Antwerpen-Brabant-Limburg

 

Muziek in de protestantse eredienst

Muziek is in protestantse gemeenschappen altijd een integraal onderdeel van de eredienst geweest.  Toen ik een kind was, bespeelde mijn moeder het harmonium om de dienst in te leiden en te beëindigen en om het zingen te leiden.  Daarna kwam er een piano en later een akoestische gitaar.  Later kwamen daar bas, elektrische gitaar en drums voor in de plaats. De (Franse) lofzangen “Sur les Ailes de la foi” werden gekoppeld aan een meer “modern” liedboek en tot op de dag van vandaag wordt de mix van het oude en het nieuwe op een scherm geprojecteerd, zodat de gemeente volledig aan de eredienst kan deelnemen.  Want dat is waar het allemaal om draait! De stijl verandert van generatie op generatie, maar dat is bijzaak. Waar het om gaat is dat we samen God loven, jong en oud, dat we de muziek en wat er in zit gebruiken om de naam van Jezus te verheffen en ons hart op Hem te richten.

Carine Misen

District Luik

 

Muziek is voor mij een hulpmiddel om emoties uit te drukken, te versterken of op te wekken bij mensen. Dit kan aan de hand van de woorden die gebruikt zijn in de songtekst, maar ook gewoon door te luisteren naar de melodie. Dat maakt van muziek voor mij de universele taal waarmee we emoties kunnen delen met anderen. In het kader van het geloof is muziek maken voor mij dan ook altijd een manier geweest om wat extra emotie te kunnen toevoegen aan een kerkdienst. Een ander mooi aspect van muziek, is dat iedereen zijn eigen invulling geeft aan de betekenis van een lied. Door die diepere en persoonlijke betekenis zijn er volgens mij veel mensen die kracht putten uit muziek, net zoals mensen ook kracht kunnen putten uit het geloof.

Clim Van Damme

District Oost- en West-Vlaanderen

 

Beeld: ECMB – Het mannenkoor van Frameries op een reis in Zwitserland in het jaar 1927 ©VPKB archieven