U ziet me toch wel

Goede God,

 

U ziet me toch wel?

U hoort me toch wel?

 

Ik ben bang.

Ik heb verdriet.

Ik mis een aanraking.

 

Als ik denk aan wat zich afspeelt

in woonzorgcentra en ziekenhuizen,

op de intensieve zorg;

waar patiënten met covid-10 doorheen moeten,

wat artsen en verpleegkundigen moeten meemaken,

wat familieleden moeten doorstaan…

 

dan kan ik enkel smeken:

Heer, ontferm U!

 

Als ik denk aan wat zich afspeelt

in huizen en appartementen,

waar de stress zich opstapelt;

waar thuiswerkers er doorheen zitten,

waar kinderen niet veilig zijn,

waar mensen hunkeren naar menselijk contact…

 

dan wil ik U vragen:

laat hen ervaren dat U niemand in de steek laat,

geef uw bescherming en vrede;

Christus, ontferm U!

 

Als ik denk aan wat zich afspeelt

in onze maatschappij,

waar we opnieuw moeten leren

wat samen-leven is,

waar we nood hebben

aan opstanding,

aan de beademing door uw Geest…

 

dan bid ik U:

Heer, ontferm U!

 

Amen.

Beeld : Fabio Grandis, pixabay

arrow