Predikant zijn tijdens de lockdown: Claude Godry’s getuigenis in Ghlin.

In slechts enkele weken tijd hebben onze kerkgemeenschappen nieuwe manieren moeten bedenken om in contact te blijven met hun parochianen en om aanwezig te zijn bij mensen in nood. Online erediensten, podcasts, facebookpagina’s , … bloeien op.

In Ghlin vertelt dominee Claude Godry ons over zijn ervaring… met een minimum aan internet maar met een grote parking.

 

Claude, kun je ons uitleggen welk alternatief je bedacht hebt voor de dienst?

Heel eenvoudig. Ik schrijf teksten en stuur die per e-mail naar de parochianen. Ik geef hun ook de boodschappen door van de VPKB. Soms ook boodschappen, die voor hen van belang kunnen zijn, van de katholieke deken van Sainte-Waudru in Mons. Er zijn een tiental mensen die geen internet hebben: dan post ik een uitgetypte dienst rechtstreeks in hun brievenbus. Regelmatig krijg ik feedback van gelovigen die me vertellen dat ze een bepaalde tekst of gebed bijzonder op prijs stellen.

Ik ontmoet ook mensen op de parkeerplaats van de supermarkt.

Dit is niet gebruikelijk. Kun je dat nader toelichten?

Natuurlijk kan ik dat. De tempel van Ghlin is ideaal gelegen, vlak naast een supermarkt. We hebben altijd zeer goede burenrelaties gehad.

Vandaag voorzie ik een permanentie op de parkeerplaats. De parochianen of buren vertellen me dat ze gaan winkelen en we ontmoeten elkaar op de parkeerplaats om te praten. Daarbij respecteren we de social distancing regels uiteraard wel. Mensen hebben er behoefte aan om te praten. Da’s zo belangrijk.

Zo woont één van de parochianen in Ghlin, maar gaat ze elke dag met de trein naar Brussel om in een rusthuis te werken. Ze moeten drastische sanitaire voorzorgsmaatregelen nemen. Gelukkig heeft nog niemand in dit rusthuis het coronavirus opgelopen. Ze vertelt me dat de treinen op dit moment leeg zijn, terwijl ze anders altijd tjokvol zijn.

U besteedt daarnaast ook tijd aan het helpen bij de ESOP (Entraide et Solidarité Protestante de Cuesmes – Protestantse Solidariteit en Onderlinge hulp in Ceusmes), waarvan u stichtend lid bent.

Ja. Vrijwilligers kunnen niet meer komen. We werken daarnaast ook vaak samen met mensen die via het OCMW tewerkgesteld worden. Nu zijn er nog maar twee arbeiders en één maatschappelijk werkster. Tot slot moesten zelfs de deuren worden gesloten om besmetting te voorkomen. Maar de nood blijft dus ook wij blijven werken. De maatschappelijk werkster en de twee werklieden kunnen deze last niet alleen aan. We zijn dus met meerderen om hen te ondersteunen bij het maken van voedselpakketten. We hebben er 60 afgeleverd tijdens de Goede Week.

Zijn de behoeften veranderd met de komst van de lockdown?

Ja, eigenlijk wel. Er zijn nu duidelijk meer hulpbehoevenden. Waar ook mogelijk, helpen we. Als wij niet kunnen helpen, trachten we door te verwijzen naar de dichtstbijzijnde dienst die wel hulp kan bieden.

Bedankt voor deze getuigenis, Claude.

Dank u en veel moed voor iedereen in deze moeilijke tijden!

 

Jean-Guillaume DeMailly

Nieuwigheden en updates kan u hier terugvinden : https://nl.protestant.link/

arrow