Tijdens een pastorale dag in de Brogniezstraat werd Noël Byiringiro benaderd door de consulent van Frameries, dominee Jean-Claude Diez, die met hem sprak over deze gemeente die al enkele jaren op zoek was naar een predikant.

“Tijdens het eerste bezoek werden mijn vrouw, mijn kinderen en ik verliefd op de gemeenschap.” Noël komt daarna verschillende keren langs, om de dienst te vieren, om een Bijbellezing te geven of om deel te nemen aan een of andere activiteit. In augustus 2020 stemde de kerkenraad in met zijn kandidatuur en in september begon hij zijn ambt. De inzegening was gepland voor januari 2021, maar werd uitgesteld tot maart vanwege de pandemie. Uiteindelijk werd de datum 30 mei vastgesteld. 10 dagen voor de grote dag hadden wij de kans om met elkaar te spreken.

 

Hoe voelt u zich nu de inzegening met rasse schreden nadert?

Ik ben opgetogen, ook al zijn de omstandigheden niet ideaal. Ten eerste omdat we de inzegening verschillende keren hebben moeten uitstellen. Maar ook omdat we slechts met 15 mensen kunnen zijn.

Gewoonlijk omringt het predikantencorps de ingezegende dominee, legt hem de handen op spreekt hem bemoedigend toe. Het is hartverscheurend om dit niet te kunnen doen.

Tenslotte zullen we niet in staat zijn om een viering, die naam waardig, te houden. Ik zit in een gemeenschap die graag gezamenlijke activiteiten onderneemt. We doen het later wel. De viering zal gefilmd worden.

Maar we moeten de huidige omstandigheden aanvaarden en vooruitgaan. Hopelijk zullen we gauw allemaal kunnen samenkomen, meer mensen kunnen uitnodigen om de video te bekijken en dit bijzondere moment samen kunnen koesteren.

 

Hoe voel je je in de gemeente?

Ik voel me erg goed. Het is een open, vriendelijke, gemoedelijke gemeenschap. De leden zijn graag betrokken bij gemeentelijke activiteiten en bij de eredienst.

Theologisch zitten we op één lijn, we staan in de gereformeerde traditie en we zijn op zoek naar zingeving. Ik ben blij om hier te zijn.

Mijn vrouw en drie zonen (11, 9 en 4) zijn ook tot op zekere hoogte betrokken bij het kerkelijk leven. Mijn vrouw werkt in de medische sector, lange dagen, maar als ze vrije tijd heeft, komt ze graag.

 

Hebt u al nieuwe activiteiten georganiseerd?

Toen ik aankwam, was er alleen de dienst. Ik ben begonnen met Bijbelstudies.

Elke vrijdag is er ook een pastoraal spreekuur: iedereen die dat wil, kan naar de gemeente komen om de dominee te ontmoeten en te praten.

Ik schrijf ook het editoriaal voor de kerkbrief die al bestond en ik help bij het zoeken naar onderwerpen om over te schrijven.

Met de gemeente van Jemappes hebben wij de basis gelegd van een project om gemeenschappelijke activiteiten te ontplooien, waaronder gemeenschappelijke diensten op feestdagen. Maar door de pandemie, is dit project opgeschort.

 

Wat zijn de uitdagingen voor de gemeente?

Er is een gemeenschappelijke uitdaging voor de hele VPKB: onze gemeenschap is aan het vergrijzen. We moeten ons kunnen vernieuwen en met jongeren kunnen spreken. In de Borinage, waar wij zijn, is het niet altijd even gemakkelijk om met de mensen in dialoog te gaan. Het atheïsme wordt hier soms nogal fervent uitgedragen. Hoe kunnen we gemeenschappelijke activiteiten ondernemen? De ESOP (Entraide et Solidarité Protestantes) verricht al veel werk voor mensen in moeilijkheden. Ik wil dit werk graag ondersteunen via gemeentelijke diaconale activiteiten. Op dit moment is er geen diaken die dit op zich kan nemen.

 

(In het protestantisme is een diaken een vertrouwenspersoon die zich ten dienste stelt van de gemeenschap en die zich inzet voor solidariteit).