Ni Dieu ni maître – Hoe leven wij als gelovigen in een seculiere samenleving?

We zijn gekomen in de periode tussen Pasen en Pinksteren. Veertig dagen lang verscheen Jezus aan zijn leerlingen als de verrezen Heer. Hij zou niet bij hen blijven, dat had Hij al vóór Pasen verhaald. “Later zal de pleitbezorger, de Heilige Geest die de Vader jullie namens Mij zal zenden, jullie alles duidelijk maken en alles in herinnering brengen wat ik tegen jullie gezegd heb”, zo zei Jezus tegen zijn leerlingen (Johannes 14,26). Vlak voor Jezus weerkeerde naar de Vader, verzekerde Hij hen: “Ik zal ervoor zorgen dat de belofte van mijn Vader aan jullie wordt ingelost. Blijf in de stad tot jullie met kracht uit de hemel zijn bekleed.” Biddend en verwachtend hebben ze uitgezien naar die belofte en tien dagen na hemelvaart is het geschied, de Heilige Geest is gekomen, Gods belofte is in vervulling gegaan. Vervuld van de Heilige Geest hebben de apostelen getuigd van Jezus Christus en kwamen velen tot geloof in Hem en zo is het getuigenis van het Evangelie voortgegaan de eeuwen door. Thans is het Evangelie bijna overal op aarde verkondigd, er zijn nog slechts weinig onbereikte gebieden en volken. In vele Afrikaanse en Aziatische landen groeit de kerk, maar in Europa zien we het tegenbeeld. Velen leven puur seculier: ‘Ni Dieu, ni Maître’.

Vraag is: hoe leven wij als gelovigen, als kerk vandaag in een seculiere samenleving? Blijven wij luisteren naar het Woord van God, het getuigenis van de Heilige Geest? Wie hierop ‘ja’ zegt, blijft trouw komen in de samenkomsten en neemt deel in de gebeden, het onderwijs en de lofprijzing van de kerk. Daaruit groeit leven, gemeenschapsleven waarin ruimte is om te delen met anderen. Moge Gods Geest ons zo vervullen dat er een warm en hartelijk appel uitgaat in de samenleving van vandaag en velen zullen delen in de blijdschap van het Evangelie. Moge de Vrede van de Heer ons vervullen.

 

Elly Bouman

arrow