‘Er is nog zoveel goeds te doen’

Europa worstelt met de grote aantallen mensen die op de vlucht zijn voor oorlog, armoede, hongersnood, … en aanspoelen aan de grenzen of – bijvoorbeeld – neerstrijken in het Maximiliaanpark in Brussel. Regeringen schipperen tussen humaniteit en strikte toepassing van de wet terwijl burgers, als reactie op een in hun ogen onbarmhartig opererende overheid, vastgelopen migranten een warm onthaal bieden in hun eigen huis.

Wat is de positie van de kerk in dit verhaal?

Ds. Fuite: ‘De kerk heeft een natuurlijke verbondenheid met mensen in nood. De Bijbel, met als centrale notie de zoektocht naar het land van belofte of nieuwtestamentisch ‘het Koninkrijk van God’, is in zekere zin één groot vluchtverhaal. De VPKB heeft zich in het kader van het project ‘Humanitaire Corridors’ geëngageerd  voor de opvang van twee Syrische gezinnen. Het eerste gezin kwam op 22 december vorig jaar aan op luchthaven Zaventem en wordt opgevangen door twee van onze Waalse kerk gemeenten. Komende lente hopen we een tweede gezin te begroeten, dat onder de hoede komt van een Nederlandstalige kerk.’

Wat betekent dit voor de plaatselijke kerken?

‘Ik zie dat kerkgemeenschappen die al jaren aan den lijve ervaren dat ze steeds minder voor elkaar krijgen zich herpakken nu zich een concreet doel aandient. Weet je, het omgaan met de vluchteling verandert je kijk op de wereld, waardoor je ook zelf verandert. Kerken lijken te worden wakker geschud: er is nog zoveel goeds te doen!’

Zegt u daarmee dat de vluchteling in wezen de redding van de kerk is?

‘Het brengt de kerk in elk geval terug tot haar essentie: dienend in de wereld staan. Het beroep dat de vluchteling op ons doet is sterk geworteld in het Bijbelse verhaal. Elk mens is door God geschapen. Als een medemens in nood een appèl op ons doet, is daarin de stem van God te horen.. Ook in de meest in slaap gesukkelde kerk blijkt nog een diepe liefde voor God en de naaste te wonen.’

Bestaat door het opzetten van zo’n humanitaire corridor niet het risico van een aanzuigende werking?

‘Dat is een politieke kwestie waaraan je een concreet mens niet kunt opofferen. Je helpt wie bij jou op de stoep staat en jou in de ogen kijkt.’

Geldt dat dan niet voor de transmigranten van het Maximiliaanpark? Zij hoeven niet speciaal naar België gehaald te worden. Ze staan al bij ons op de stoep.

‘We kiezen ervoor mensen via een veilige route naar België te laten komen en werken niet mee aan de instandhouding van mensonterende smokkelroutes. De humanitaire corridors maken structurele legale opvang door (kerkelijke) instanties mogelijk. Maar ik erken tegelijkertijd dat dit een ongemakkelijk antwoord is.’

 Interview: Annet Sinnema – Buurman

Meer informatie:

santegidio humanitaire corridor