In Marcinelle is er een spirituele en materiële vernieuwing aan de gang

In het kader van onze reeks “en we gaan naar…” stellen wij u voor de kerkgemeente Marcinelle voor in het district Oost-Henegouwen – Namen – Luxemburg. Ds. Emmanuel Coulon zal onze gids zijn op deze reis.

Het is donderdagmiddag, de dag van de Bijbelstudie in Marcinelle. De deelnemers, die er al sinds jaar en dag bij zijn, zijn mooi op tijd. De groep is meestal groter, maar omwille van corona zijn sommigen noodgedwongen thuis moeten blijven. Voor hen is er een speciale Zoom verbinding opgezet. Daardoor kunnen een tiental deelnemers de Bijbelstudie van thuis uit volgen. Na een korte uitwisseling van wat nieuwtjes, begint de studie. We zitten met z’n negenen rond een grote tafel in de “koffiekamer”. Ondanks het grauwe weer is iedereen opgetogen en aandachtig.

Een uur lang worden nieuwe inzichten, vragen en gedachten uitgewisseld. De Bijbeltekst van de dag is Efeziërs 3:1-13. Je voelt de warmte in de groep, de nieuwsgierigheid en het enthousiasme. “Amen”, zegt een vrouw regelmatig, “ik weet er niet zoveel van, da’s waar. Maar je leert altijd bij, je hele leven lang”, voegt ze er lachend aan toe. Haar buurvrouw protesteert op dezelfde toon: “Toch toch, jij weet wel veel!

Gezelligheid staat hier voorop

De kerk van Marcinelle is een plaats waar iedereen zich goed kan voelen.

Daarom eindigen alle diensten met een lekkere kop koffie. De dominee legt uit: “Als iemand in de kerk komt en binnen zes maanden geen vrienden heeft gemaakt, gaat hij weg. Gezelligheid is essentieel. Normaal gesproken organiseert de kerkgemeente ook drie of vier keer per jaar een etentje. Dit is belangrijk. In 2009 telde de kerkgemeente slechts een vijftiental leden. In de jaren ’80 en ’90 hadden de jeugdclubs alleen al zo’n 100 leden.

De gemeente is bezig met het opstarten van een groep voor alleenstaande mensen, die andere behoeften hebben dan gezinnen. Elkaar ontmoeten en een band smeden is het doel. Veel mensen lijden onder eenzaamheid en corona heeft dit nog verergerd. Het project heeft veel enthousiasme opgewekt bij de betrokkenen (op de eerste bijeenkomst waren er ongeveer twintig deelnemers).

Vandaag “is de gemeenschap verrijkt door een groot aantal leden,” zegt de dominee, en wordt ze zowel geestelijk als materieel heropgebouwd. Dankzij donaties worden de gebouwen ingrijpend gerenoveerd. De diaconie werkt ook erg goed.

Om de gemeenschap en haar erfgoed levendig te houden, werken verschillende teams op een ontspannen manier samen: de muziekgroep La Chorale, het comité dat de werken opvolgt, de kerkenraad, de jeugdteams… met als doel dat de gemeenschap uiteindelijk kan “functioneren zonder predikant” dankzij een delegatie en een goede structuur van de verschillende taken.

Kunst en bijbel tentoonstelling. ©ParoisseprotestantedeMarcinelle

Eenheid in verscheidenheid

De kerkgemeente van Marcinelle kent twee grote theologische stromingen: de ene meer evangelisch, de andere meer gereformeerd. Er wordt over niemand een oordeel geveld, het staat iedereen vrij te bidden zoals hij wil.

“Het is niet altijd gemakkelijk, maar er is niettemin een eenheid die gebaseerd is op trouw aan het gezaghebbende Woord van God. Het gaat er niet om dat je de Bijbel leest zonder rekening te houden met de context, maar dat je hem serieus neemt en in je laat werken. Dan past het bij wat mensen meemaken.

Een dynamische kerk trekt nieuwe leden aan. Soms hebben mensen moeilijke ervaringen meegemaakt, ook op religieus vlak. Zij hebben ook hun eigen gewoonten en het is niet altijd gemakkelijk om zich aan te passen. Je moet hen uitleggen dat de kerkgemeente haar eigen cultuur en werkwijze heeft. En laat ze er gewoon zijn. Beetje bij beetje raken ze betrokken, maar soms duurt het jaren.

Kerstdienst 2019. ©ParoisseprotestantedeMarcinelle

Jongeren, de toekomst van de gemeenschap en de Kerk

Op donderdagochtend wordt de polyvalente zaal gebruikt door de gymleraar en zijn twintigtal leerlingen. “We hebben het geluk dat we een protestantse school – Les Perles – met 200 leerlingen in de buurt hebben. In de loop der tijd hebben we een solide partnerschap opgebouwd. Het is een win-win situatie. De school maakt regelmatig gebruik van de kerkgebouwen, een aanwezigheid die leven brengt. De dynamiek trekt mensen aan. We kunnen ook onze jeugdactiviteiten in de school presenteren. En ouders aarzelen niet om met ons te komen praten als dat nodig is.”

Mijn gids betreurt wel de coronasituatie, die tot gevolg heeft dat mensen tijdelijk niet meer kunnen komen.

Want zo is er een kinderdagverblijf, een kindvriendelijke viering en een jeugdviering op zondag.

Voor de 6-12-jarigen biedt de kerkgemeente de club “expo”, waar de jongeren tussen 15 en 35 welkom zijn. Ook hier hebben de coronamaatregelen vele activiteiten verhinderd.

Voor de 12-18-jarigen zoekt de kerkgemeente zoveel mogelijk de samenwerking op. “Het is moeilijk om intern genoeg monitoren te vinden. Wij werken samen met de vereniging “Jeunesse et Vie”, die tot doel heeft jongeren tot de Kerk te brengen die haar helemaal niet kennen. Ze komen omdat ze door hun vrienden zijn uitgenodigd.

De jeugdclubs zijn in de eerste plaats een gelegenheid om plezier te maken. Er zijn veel uitjes, spelletjes, ontmoetingen. Godsdienstonderwijs is er maar een klein onderdeel van. “Het is belangrijk dat jongeren met plezier naar de kerk komen, dat ze zelf het geloof ontdekken. Dit is een pedagogie op lange termijn, want Emmanuel hoopt dat de kinderen, als ze eenmaal volwassen zijn, vanzelf naar de kerk zullen blijven komen.