Het zal de meesten van u intussen wel bekend zijn: sinds 1 november is er een derde VPKB-predikant actief in onze stad. En die is dan nog aangesteld als stadspredikant. Maar wat moet je je nu voorstellen bij een stadspredikant? Waarin is die anders dan een ‘gewone’ predikant?
Misschien wordt het iets duidelijker als ik erbij zeg dat mijn ‘ondertitel’ die van straatpastor is. Dat geeft aardig aan wat op den duur mijn werkterrein moet worden: de straten van de stad Gent. Daarnaast geeft de titel ‘stadspredikant’ ook aan dat ik niet specifiek voor de Gentse VPKB-gemeenten werk, maar dat de hele stad mijn ‘gemeente’ is. En dan in het bijzonder die mensen in de stad die het meest kwetsbaar zijn.
Dat is nogal een opdracht! Vooral als je pas begonnen bent. De afgelopen twee maanden ben ik dan ook vooral bezig geweest met verkennen, mensen leren kennen, ontdekken wat er allemaal gebeurt in het Gentse sociale leven…. En dat is veel! Zo ben ik bijvoorbeeld al een paar keer een dagje meegelopen met straathoekwerkers in verschillende wijken. Dat zijn mooie ervaringen, dicht op de praktijk. Via één van die straathoekwerkers kwam ik trouwens terecht bij de ‘Gantoise Plantrekkers’, een voetbalclub voor daklozen en ex-daklozen die wordt georganiseerd vanuit de KAA Gent Foundation. Ik heb vroeger altijd gevoetbald, maar ik had nooit gedacht dat ik dat ook nog eens in het verlengde van mijn werk zou gaan doen….
Daarnaast heb ik eind november een toerke gemaakt langs verschillende Nederlandse collega’s. In België ben ik pas de tweede stadspredikant/straatpastor (en de allereerste in Gent), maar in Nederland is er in verschillende steden al langer een straatpastor actief, of soms zelfs meer dan één. Dat gebeurt in de grote steden zoals Amsterdam en Den Haag, maar ook in een provinciestad zoals Hoorn in de kop van Noord-Holland. Het waren heel diverse ontmoetingen, met heel diverse mensen in heel diverse situaties.
Zoals gezegd, er gebeurt veel in het Gentse sociale leven. Dat maakt het wel spannend om in dat geheel van alles wat al gebeurt, mijn eigen plek te vinden. Ik heb weliswaar al wat vage plannen; en dat hoeft in dit vroege stadium ook niet meer dan dat te zijn. Gaandeweg zal het allemaal wel concreter worden.
Naarmate mijn werk als stadspredikant/straatpastor meer vorm krijgt, hoop ik vaker mijn ervaringen in de stad met jullie te kunnen delen. Kerk-zijn is immers niet beperkt tot wat er binnen de kerkmuren gebeurt, maar vindt bij uitstek ‘in de wereld’ plaats. Ook in de wereld van de stad Gent.
Heleen Ransijn