In januari 2019 startte de cursus lekenprediker. Die omvatte meer dan een preekcursus.
Er werd ook veel aandacht aan liturgie en spiritualiteit besteed. De cursus wilde tegemoetkomen aan de vraag om die gemeenteleden en kerkenraadsleden op te leiden die meer liturgische achtergrond wensten en al dan niet de wens hadden om in kerkdiensten voor te gaan.
Na het vervolledigen van de cursus konden ze een preekbevoegdheid aanvragen bij het districtsbestuur. Na aanvaarding door het districtsbestuur mogen ze dan in kerkdiensten voorgaan en preken.
Deze zogenaamde lekenpredikers zijn niet nieuw in de VPKB. Niet elke voorganger is ook dominee. Velen, maar niet allemaal, hebben wel een theologische opleiding. Het is voor zij die nog geen theologische opleiding hebben, dat een cursus noodzakelijk is.
De laatste cursus die gegeven was, dateerde van 2011 en bestond uit 5 zaterdagen.
Het werd dus de hoogste tijd om opnieuw een cursus in te richten, die aandacht had voor zowel theorie als praktijk. De nieuwe cursus bestond uit twaalf zaterdagen inclusief het houden van een proefpreek met nabespreking. Het was een hele uitdaging om met cursisten met zo’n verschillende theoretische achtergrond en geloofsbeleving op weg te gaan. Gelukkig waren er vele collega-dominees die de cursus mee inhoud gaven, ieder met hun eigen specialiteit.
Op 25 april was de twaalfde en laatste samenkomst van de cursus, via een teleconferentie dan. Ds. Stefan Gradl gaf hierin een lezing over de plaats van lekenprediker en over wat lekenpredikers voor de VPKB kunnen betekenen.
Hierin gaf hij een aantal argumenten voor het belang van de lekenprediker. Ik citeer hier een van de argumenten:
“De verkondiging van het evangelie is een opdracht voor en een taak van alle gelovigen, niet alleen van de predikanten. … Je kunt je afvragen of in de protestantse kerken het algemeen priesterschap écht realiteit is. Alleen al het feit dat we over ‘lekenpredikers’ praten, impliceert dat de andere predikers – de predikanten – géén leken zijn. In 500 jaar is het ons niet gelukt om terminologisch het verschil tussen geestelijken en leken achter ons te laten…. De lekenprediker herinnert er de gemeente en de predikant aan dat er niet verschillende ‘standen’ in de kerk bestaan, maar dat állen priesters zijn en dat állen geroepen zijn om het evangelie te verkondigen. De lekenprediker is het zichtbaarste teken en de helderste uiting van het priesterschap van alle gelovigen.”
Lekenpredikers zijn dus geen stoplap voor een eventueel gebrek aan predikanten, bij gebrek aan beter. Neen, lekenpredikers passen volledig in de gedachte van de Kerk om het evangelie door iedereen te laten verkondigen. Dit betekent ook dat lekenpredikers geen dominee hoeven te spelen maar een eigen rol en geluid mogen hebben, waarin ze kunnen en mogen groeien.
Een mooiere afsluiting konden ik en hopelijk ook de deelnemers niet wensen.
Zes deelnemers (zie foto) zullen waarschijnlijk als lekenprediker mogen voorgaan in de VPKB, en hopelijk zullen er nog volgen.
Geef hun een warm welkom.
ds. Eefje van der Linden
Nederlandstalige vormingsverantwoordelijke VPKB
NB. De lezing van ds. Stefan Gradl zal op een later tijdstip digitaal toegankelijk gemaakt worden.