Van alle medewerkers bij de VPKB in het Huis van het Protestantisme, werkt Aldijana er het langst. Het is dankzij haar plichtsbewuste en gedreven inzet dat de gebouwen altijd schoon zijn en dat er verse koffie is voor de vergaderingen. Onze bezoekers hebben Aldijana, die als conciërge werkt, allemaal al ontmoet in de gangen of de traphal.
Hallo Adijana. Eerste vraag: hoe word je conciërge? Is er een opleiding te volgen?
Persoonlijk heb ik geen opleiding gevolgd. Het is ook mijn eerste baan. De VPKB was op zoek naar een conciërge en ik kwam op sollicitatiegesprek.
Hoe ben je erbij gekomen om voor de VPKB te solliciteren?
Mijn schoonouders werken al 30 jaar in de Protestantse kerk in Brussel, aan de Nieuwe Graanmarkt. Daar hadden ze gehoord dat men een conciërge zocht.
Ikzelf, een moslima van Bosnische afkomst, wist niets over de VPKB. Toen ik in Bosnië opgroeide, had ik moslims, katholieken en orthodoxen ontmoet. Ik wist niet wat het Protestantisme was. Maar ik kon gemakkelijk begrijpen waar het over ging, omdat ik al christenen had ontmoet. Er zijn overeenkomsten, vooral met het katholicisme. Voor mij, tenslotte, is het het huis van God.
Hoe ben je met je werk begonnen?
In het begin had ik het moeilijk. Het werk op zich was niet ingewikkeld, maar ik sprak nog niet goed Nederlands. Bea Baetens, die toen secretaresse was van de voorzitter, was geduldig genoeg om me te helpen. Als ik een fout maakte, nam ze de tijd om me te corrigeren.
Wat is belangrijk voor jou in je werk? En waar geniet je van?
Ik hou van schoonmaken, dus ik geniet er echt van.
Voor de pandemie, hadden we veel bezoekers in de Brogniezstraat. Ik heb echt genoten van dat hele leven. Ik moet zeggen dat ik het mis.
Ik ben gehecht aan de stemming van de mensen, dat ze gelukkig zijn. Dat is echt belangrijk voor me.
Ik werk hier al 10 jaar, de collega’s en bezoekers zijn vriendelijk. Ze komen spontaan naar me toe in de Brogniezstraat of tijdens de synodevergaderingen en nemen de tijd voor een praatje.
Heeft Covid een grote invloed gehad op uw dagelijks leven bij de VPKB?
Ja… in de zin dat er minder werk was en minder mensen aanwezig waren. In het begin zaten we allemaal een paar maanden thuis. Toen moest ik alleen in het gebouw werken, wat geen prettige ervaring was.
Voor mij is het echt beter dat iedereen weer aan het werk is. Ik hoop dat de situatie zich volledig zal stabiliseren, ook al zijn sommige dingen veranderd sinds de pandemie.
