Het is nog donker als de eerste vogels zingen

de nacht voorbij, de dag nog niet ontwaakt

achter mijn oogleden huist nog de duisternis

dan kriekt de ochtendzon door het gordijn naar binnen

mijn zwarte nachtgedachten lossen op in licht

een stem roept: ‘Kom, een nieuwe dag begint!’

Ik sla mijn ogen op, laat zacht het nachtkleed

van mijn schouders glijden

en sta op, het zonlicht tegemoet.